W niedzielę (07. IV) młodzież ze Szkolnego Koła Caritas w Kąkolewnicy przeprowadzi Kiermasz Wielkanocny przy kościele. Dochód ze sprzedaży własnoręczne przygotowanych dekoracji zostanie przeznaczony na dożywianie dzieci w Kenii.

prace porządkowe  przy kościele i w kościele 02-04-2019 godz. 10:00

prace porządkowe w kościele 06-04-2019 godz. 9:00

ZIARNO SŁOWA DLA MAŁŻONKÓW 

31.03.2019  IV Niedziela Wielkiego Postu

EWANGELIA (Łk 15, 1-3.11-32)

Przypowieść o synu marnotrawnym

                  W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”.

ZANIM ROZPOCZNIESZ

BÓG PRZEZ TO ZIARNO SŁOWA DLA MAŁŻONKÓW ZAPRASZA CIĘ DO REFLEKSJI. WSŁUCHAJ SIĘ W TEN GŁOS I WYKONAJ WIELKOPOSTNĄ PRACĘ 
DLA SIEBIE I TWOJEGO MAŁŻEŃSTWA.            

Żono! Mężu! Kolejny Wielki Post w Twoim życiu.

Tak zwaną przypowieść o synu marnotrawnym można by nazwać przypowieścią o Bogu. Opisany w niej ojciec wcale nie przypomina ziemskiego ojca, który obrażony na syna, siedzi skwaszony w domu i czeka, aż syn przeprosi. A kiedy syn wraca, on początkowo jest trochę naburmuszony, nadęty
i dopiero potem daje się przebłagać.

              W przypowieści ojciec wybiega na spotkanie syna, który go obraził. Wyciąga do niego ręce. Jest obrazem miłości pokaleczonej, a wciąż oczekującej, pragnącej dawać. Taka rodzicielska miłość podnosząca. Na obrazach przedstawiających syna marnotrawnego na jego plecach są ręce kobiece
i męskie. Słynny Rembrandt chciał przez to powiedzieć, że miłość Boga jest w swej naturze i ojcowska i matczyna. Takiej miłości my potrzebujemy, by rosnąć. Takiej miłości potrzebują nasze dzieci.

Kochaj jako pierwszy!

ZADANIE MAŁŻEŃSKIE

• Z trudem przychodzi powiedzieć „przepraszam” i „wybaczam”, w tym tygodniu przyjrzyj się swoim postawom i reakcjom. Przełam się w odważnym przyznaniu się do winy. Siej dobre ziarno!
• Bądź wdzięczny Bogu za to co otrzymałeś: codziennie rano wypowiedz „dziękuję” za swoje małżeństwo, rodzinę, dom. Taka postawa ukierunkuje cię na większą miłość.
• Zaplanuj udział w drodze krzyżowej.

W czasie Jubileuszu naszej parafii chcemy zorganizować wystawę pamiątek w szkole. Jeśli ktoś chciałby wypożyczyć jakieś rodzinne pamiątki np. zdjęcia to prosimy o przyniesienie podpisanych rzeczy i przekazanie w szkole do Pana Piotra Szkurłatowicza.

Na naszym profilu FB jest również folder z archiwalnymi zdjęciami. Jeśli ktoś dysponuje zdjęciami sprzed lat dotyczącymi naszej wspólnoty parafialnej i chciałby się nimi podzielić to zapraszamy do przesłania takiej fotografii na adres email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. a my zamieścimy zdjęcia na naszym profilu.

III Niedziela Wielkiego Postu

EWANGELIA (Łk 13, 1-9)

Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie

W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie».

I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”».

ZANIM ROZPOCZNIESZ

BÓG PRZEZ TO ZIARNO SŁOWA DLA MAŁŻONKÓW ZAPRASZA CIĘ DO REFLEKSJI. WSŁUCHAJ SIĘ W TEN GŁOS I WYKONAJ WIELKOPOSTNĄ PRACĘ 
DLA SIEBIE I TWOJEGO MAŁŻEŃSTWA. 

            Żono! Mężu!

Słowo tej niedzieli zaprasza nas do cierpliwości na wzór ogrodnika z Ewangelii. Ogrodnik czeka, daje szansę, podejmuje starania. W życiu małżeńskim ważna jest cierpliwość. Cierpliwość do siebie, szczególnie kiedy upadam w grzechy, kiedy zaplanowane działania nie udają się. Ważna jest również cierpliwość do współmałżonka, do dzieci, do ludzi z którymi mieszkamy, pracujemy. Motywację nadziei mamy od Boga. On jest cierpliwy i daje nam zawsze szansę i cichutko szepcze do naszego ucha idź i ty czyń podobnie. Cierpliwość jest miłością. Na krzyżu ta miłość została potwierdzona całkowitym oddaniem się ludziom, wydając się za nasze grzechy. Bóg stale woła o przyjęcie, o umożliwienie z Nim i w Nim budowania swojego życia. On nas widzi i nas słyszy.

ZADANIE MAŁŻEŃSKIE

• Porozmawiajcie ze współmałżonkiem, zastanówcie się, co jest radością w tej relacji, a co trudem, smutkiem. Gdzie brakuje cierpliwości?
• Jaki konkretny czyn mogę zrobić by ożywić, naprawić, obszar zaniedbany w naszym byciu razem?
• Ofiaruj modlitwę za nasze małżeństwo, by nabrać sił do nawrócenia ze słabości które pojawiają się pomiędzy nami.
• Zaplanuj udział w drodze krzyżowej.

Mężczyźni i kobiety, młodzi i w dojrzałym wieku, wszyscy przygotowani kilkumiesięczną formacją – otrzymali w sobotę błogosławieństwo biskupa siedleckiego do pełnienia posługi lektora. Teraz będą mogli pełnić tę funkcję w swoich parafiach.